Wyszukaj
Zapraszamy do dwudziestej szóstej propozycji materiałów dydaktycznych online.
W tym roku obchodzimy 100. rocznicę urodzin Karola Wojtyły, a rok 2020 ogłoszony został rokiem Jana Pawła II. W związku z tym zachęcamy, w tym szczególnym ale i trudnym czasie, do korzystania z zasobów online Instytutu, by przybliżyć uczniom i wszystkim zainteresowanym życie i nauczanie św. Jana Pawła II.
Rozpoczynamy od krzyżówki:
Do pobrania i wydrukowania TUTAJ
Klucz do pobrania i wydrukowania TUTAJ
„Święci od A do Z”
F jak … FRANCISZEK
Jan Paweł II o św. Franciszku z Asyżu:
„(…)Począwszy od XIII wieku przybywają do Polski synowie św. Franciszka z Asyżu. Ruch franciszkański znalazł na naszych ziemiach bardzo podatny grunt. Zaowocował też całym szeregiem świętych i błogosławionych, którzy czerpiąc ze wzoru Biedaczyny z Asyżu ożywiali polskie chrześcijaństwo duchem ubóstwa i braterskiej miłości. (…)”
A czy Ty znasz św. Franciszka z Asyżu?
Św. Franciszek pochodził z bogatej, kupieckiej rodziny. Miał na imię Giovanni, ale mówiono do niego Francesco. Tata Franciszka chciał, żeby został kupcem, ale Franciszkowi w głowie były tylko zabawy i koledzy. Jednak kiedy jego rodzinny Asyż przystąpił do wojny z położoną nieopodal Perugią, Franciszek zaciągnął się do wojska i walczył dzielnie. Zrozumiał wówczas jak kruche jest życie i zmienił swoje postępowanie. Po wyjściu z niewoli ciężko się rozchorował, ale zaczął marzyć o wojowaniu, czym niezmiernie uradował swego tatę. Kiedy wydobrzał wsiadł na konia i pognał po rycerską sławę…, ale po kilku dniach wrócił twierdząc, że jakiś głos we śnie skłonił go do tego. Ojciec Franciszka był na niego bardzo zły. Odtąd Franciszek wiele się modlił. Któregoś dnia usłyszał głos Jezusa, który powiedział mu by naprawił jego Kościół. Franciszek zrozumiał to dosłownie i nie pytając o zgodę rodziców, za pieniądze z domowego budżetu chciał naprawić kościółek San Damiano! Nowe pomysły Franciszka i niespełnione ambicje ojcowskie co do przyszłości syna, tak rozzłościły jego tatę, że… wypędził go z domu! Ta przykra sytuacja nie zmieniła jednak zamiarów Franciszka. W końcu dopiął swego i wyremontował kościół San Damiano i jeszcze kilka innych. I wtedy zrozumiał, że Panu Jezusowi nie chodziło o to, by naprawiał dla Niego budynki kościołów, ale Kościoł, który składa się… z ludzi!
Wziął więc Franciszek kij do ręki i powędrował głosić ludziom Ewangelię! Na wzór Jezusa, zaczął budować Kościół Chrystusowy, którym jesteśmy my wszyscy! Prowadził życie ubogie, wypełnione modlitwą i umartwieniem, lecz pełne radości i pokoju. Z czasem przyłączali się do niego uczniowie, których dziś nazywamy Franciszkanami.
Franciszek wymyślił też Bożonarodzeniową szopkę! W 1223 roku w grocie Greccio zorganizował scenę Tajemnicy Wcielenia Bożego z udziałem żywych zwierząt i… niemowlęcia w żłobie!
Franciszek był także pierwszym świętym, który otrzymał stygmaty! – w postaci widocznych na ciele świętych znaków Męki Pana Jezusa!
Dwa lata po śmierci Franciszka, w 1228 roku papież Grzegorz IX ogłosił go świętym Kościoła rzymskokatolickiego.
Św. Franciszek znany jest na całym świecie. Kochają go wszyscy – wierzący i niewierzący. Za co? Za to, że był dobry, uśmiechnięty, a od kłótni i wojen wolał zgodę i pokój. Papież Jan Paweł II zainspirowany jego osobą i duchowym dziedzictwem, właśnie do Asyżu, miasta urodzenia Franciszka, zaprosił przedstawicieli wszystkich wyznań, by 27 października 1986 roku wspólnie modlić się o trwały pokój na świecie.
Oprac. Dorota Boczkowska
Bibliografia:
Ewa Skarżyńska „Co się w niebie święci, czyli skąd się biorą święci”
http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/455/pkt/2/pos/6/haslo/Franciszek+z+Asy%C5%BCu
https://www.franciszkanie.pl/artykuly/swiety-franciszek-z-asyzu
https://deon.pl/wiara/sw-franciszek-biedaczyna-z-asyzu,228219
Zapraszamy na drugi odcinek katechez Moviewam, które wygłosi ks. Łukasz Piórkowski. Dzisiejszy temat: „To co najważniejsze”
Jan Paweł II – dzieje narodu
Kinga (1234- 1292) Święta
„Przyszła bowiem na świat w węgierskiej, królewskiej rodzinie Beli IV z dynastii Arpadów. Królewski ten ród z wielką troską pielęgnował życie wiary i wydał wielkich świętych. Z niego pochodził święty Stefan, główny patron Węgier i jego syn, święty Emeryk. Szczególne zaś miejsce pośród świętych z rodziny Arpadów zajmują kobiety: święta Władysława, święta Elżbieta Turyńska, święta Jadwiga Śląska, święta Agnieszka z Pragi i wreszcie siostry Kingi — święta Małgorzata i błogosławiona Jolanta. Czyż nie jest oczywiste, że światło świętości tej rodziny prowadziło Kingę do świętego imienia Bożego? Czy przykład świętych rodziców, rodzeństwa i krewnych mógł pozostać bez śladu w jej duszy?”
Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy Świętej kanonizacyjnej, Stary Sącz 16 czerwca 1999
„Jako księżna umiała troszczyć się o sprawy Pana także na tym świecie. Przy boku męża (Bolesława V Wstydliwego) współuczestniczyła w rządzeniu, wykazując stanowczość i odwagę, wielkoduszność i troskę o dobro kraju i poddanych. (…) Gorliwie zabiegała o jedność piastowskiego dziedzictwa, a dla podniesienia kraju z ruiny nie wahała się oddać tego wszystkiego, co otrzymała w posagu od swego ojca. Z jej imieniem związane są żupy solne w podkrakowskiej Wieliczce i w Bochni. Nade wszystko jednak miała na względzie potrzeby swych poddanych. Potwierdzają to jej dawne żywoty zaświadczając, że lud nazywał ją «pocieszycielką», «lekarką», «żywicielką», «świętą matką». Zrezygnowawszy z naturalnego macierzyństwa, stała się prawdziwą matką dla wielu.”
Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy Świętej kanonizacyjnej, Stary Sącz 16 czerwca 1999
„Ideał świętości coraz bardziej dojrzewał w jej sercu. Szukając wzorców do naśladowania, które mogły odpowiadać jej stanowi, za szczególną patronkę obrała sobie swą świętą krewną — księżną Jadwigę Śląską. Chciała również wskazać całej Polsce świętego, który dla wszystkich stanów i wszystkich dzielnic stałby się nauczycielem umiłowania Ojczyzny i Kościoła. Dlatego wespół z biskupem krakowskim Prandotą z Białaczewa podjęła usilne starania o kanonizację krakowskiego męczennika, biskupa Stanisława ze Szczepanowa. Z pewnością niemały wpływ na jej duchowość wywarli żyjący wówczas święty Jacek, błogosławiony Sadok, błogosławiona Bronisława, błogosławiona Salomea, błogosławiona Jolanta — siostra Kingi i wszyscy ci, którzy tworzyli w ówczesnym Krakowie szczególne środowisko wiary.”
Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy Świętej kanonizacyjnej, Stary Sącz 16 czerwca 1999
