Wyszukaj
21 maja obchodzimy Światowy Dzień Różnorodności Kulturowej dla Dialogu i Rozwoju.
Ojciec Święty Jan Paweł II był człowiekiem dialogu i porozumienia pomimo różnic wierzeń, kultury i narodów. Wielokrotnie wskazywał na konieczność poszanowania odmienności i godności drugiego człowieka. Podkreślał, iż „dialog z przedstawicielami innych religii obejmuje wiele różnych przejawów ludzkiej aktywności, w każdym wypadku opartej na szacunku wobec ludzi innej wiary. Trzeba tu podkreślić, że ten dialog zakłada codzienne współżycie w duchu pokoju i wzajemnej pomocy. W ten sposób każdy może dawać świadectwo własnego sposobu przeżywania wiary. Oznacza to również gotowość do współpracy z inaczej wierzącymi w doskonaleniu człowieczeństwa i porozumienie się w celu wspólnego poszukiwania trwałego pokoju. Oznacza podjęcie trudu zgłębiania myśli teologicznej innych religii, aby móc ustalić, co nas łączy, a co dzieli. Tam, gdzie pozwalają na to warunki zewnętrzne, trzeba próbować współuczestnictwa w niektórych formach odmiennych praktyk religijnych. To współuczestnictwo powinno przybierać postać sprzyjającą uszanowaniu i zachowaniu niepowtarzalności każdej tradycji religijnej. Może to być również wspólna modlitwa z braćmi i siostrami w wierze w jednego Boga”.
(Przemówienie do członków Sekretariatu ds. Religii Niechrześcijańskich, 28 IV 1987)
Światowy Dzień Różnorodności Kulturowej dla Dialogu i Rozwoju ustanowiony został przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 2002 roku w myśl Powszechnej Deklaracji o Różnorodności Kulturowej. Celem obchodów jest promocja kultury, różnorodności kulturowej, dziedzictwa kulturowego – zarówno materialnego, jak i niematerialnego, produktów przemysłu artystycznego, dóbr oraz usług związanych z twórczością człowieka. Powszechna Deklaracja o Różnorodności Kulturowej to zbiór zasad definiujących różne płaszczyzny: tożsamość, różnorodność, pluralizm, różnorodność kulturową i prawa człowieka, różnorodność kulturową i twórczość, różnorodność kulturową i solidarność międzynarodową.
W myśl zapisów deklaracji Państwa członkowskie są zobowiązane do podejmowania działań w celu rozpowszechnienia deklaracji, m.in. poprzez realizację różnych celów: prowadzenie debat nad zagadnieniami różnorodności kultury, wymianę wiedzy i doświadczeń w tym zakresie, pogłębianie zrozumienia praw kulturalnych jako integralnej części praw człowieka, chronienie dziedzictwa językowego i podejmowaniu inicjatyw edukacyjnych uświadamiających pozytywną wartość różnorodności kulturowej.
Jan Paweł II postrzegał proces dialogu międzyreligijnego i międzykulturowego jako nieodłączny warunek pokoju na świecie. „Zasada dialogu, dlatego jest tak trafna, że nie uchyla się od napięć, konfliktów i walk, o jakich świadczy życie różnych wspólnot ludzkich, a równocześnie podejmuje właśnie to, co w nich jest prawdziwe i słuszne a co może być źródłem dobra dla ludzi. Należy przyjąć zasadę dialogu bez względu na trudności, jakie wyłaniają się na drodze jej urzeczywistnienia.” (Karol Wojtyła, Osoba i czyn, Kraków 1985).
