Wyszukaj
Dlaczego Meksyk? Dlaczego nowo wybrany papież, tuż po konklawe, czyni starania by krajem jego pierwszej podróży apostolskiej stał się daleki Meksyk? Decyzja papieża wywołała poruszenie w Kurii Rzymskiej i spore obawy. Meksyk był krajem, z którym Stolica Apostolska nie utrzymywała relacji dyplomatycznych. Był państwem antyklerykalnym. Papież, by przekroczyć granice tego kraju musiał ubiegać się o wizę, ale …no właśnie. W tym oficjalnie antyklerykalnym państwie, 90% ludności przyznawało się do wiary katolickiej, a sytuacja w tamtejszym Kościele stała się bardzo burzliwa wskutek posoborowego kryzysu. Papież musiał pojechać. Chciał pojechać. I pojechał. Dlatego właśnie Meksyk.
Po Soborze Watykańskim II, Kościół w Ameryce Łacińskiej borykał się z niewłaściwym rozumieniem swojej misji. Od końca lat 60. popularność zyskiwała tzw. teologia wyzwolenia, której skrajne nurty chciały zbrojnie domagać się społecznej sprawiedliwości, a ich symbolem stał się Chrystus z karabinem na ramieniu. Sytuacja była trudna i złożona.
Pobyt w Ameryce Łacińskiej miał trwać 8 dni, a pierwszym wizytowanym krajem była Dominikana. 25 stycznia 1979 roku papież przyleciał na wyspę. Spotkał się z władzami państwowymi i kościelnymi. W homilii wygłoszonej do wiernych na Placu Niepodległości przypomniał m.in. pierwszych misjonarzy ziemi amerykańskiej walczących o prawa rdzennej ludności. Dzień później przybył do Meksyku.
1 dnia pobytu w stolicy, w katedrze „Jan Paweł II mówił także o swojej Ojczyźnie: „Polonia Semper Fidelis” (Polska zawsze wierna) brzmiały jego słowa, a kiedy zwrócił się do zgromadzonych słowami: „Chcę móc powiedzieć: Meksyk Semper fidelis!” wywołał falę entuzjazmu i radości.
Z kolei w przemówieniu wygłoszonym do uczestników Konferencji Ogólnej Episkopatów Ameryki Łacińskiej, w dniu 28 stycznia, Ojciec Święty przypomniał, że głównym obowiązkiem Kościoła jest bycie nauczycielem prawdy, ale prawdy Bożej, do której „Obraz Chrystusa polityka, rewolucjonisty, wywrotowca” absolutnie nie przystaje, z którym stoi w całkowitej sprzeczności.
Jan Paweł II spotkał się w Meksyku także z robotnikami, rdzenną ludnością w Oaxaca i Cuilapan, ubogą ludnością z dzielnicy Santa Cecilia, a także z chorymi dziećmi w Szpitalu Dziecięcym w mieście Meksyk, wszystkich zapewniając o swojej modlitwie i nazywając „najdroższymi braćmi”.
Papież odwiedził też dwa maryjne sanktuaria – w Guadalupe, gdzie znajduje się otoczony wielką czcią wizerunek Matki Bożej, oraz w Zapopan. W homilii wygłoszonej w Guadalupe zwrócił się do kapłanów i podziękował za ich świadectwo wiary. Ojciec Święty zawierzył Maryi Kościół w Ameryce Łacińskiej i swój pontyfikat. 31 stycznia Jan Paweł II opuścił Meksyk i przybył do Nassau.
W stolicy wysp Bahama przebywał bardzo krótko, lecz pomimo późnych godzin ostatniego dnia stycznia, spotkał się z jej mieszkańcami. 1 lutego o godzinie 1.30 czasu lokalnego Ojciec Święty odleciał do Rzymu.
Podróż do Meksyku przyczyniła się do stopniowego uporządkowania zamętu w Kościele w Ameryce Łacińskiej. Stosunki dyplomatyczne między Stolicą Apostolską a Meksykiem zostały wznowione trzynaście lat później.
Meksykanie pokochali papieża z Polski, który tak pięknie mówił do nich o szczególnym duchowym braterstwie między Meksykanami i Polakami, o więzi wynikającej z podobieństwa losów; cierpienia za wiarę i gorliwego nabożeństwa do Matki Bożej.
Swoją wdzięczność dla Ojca Świętego Meksykanie okazali także w sposób symboliczny. Gestem „lusterek ku niebu”, odbijających promienie słońca, odtąd zawsze witali i żegnali papieża odwiedzającego ich kraj.
W dniu kanonizacji św. Jana Pawła II w Watykanie, wierni z Meksyku po raz ostatni powtórzyli gest „los espejos hacia el cielo”.
Opracowała Dorota Boczkowska-Molenda
Źródła:
https://jp2online.pl/publikacja/pierwsza-pielgrzymka-zagraniczna-jana-pawla-ii-meksyk-1979-r-;UHVibGljYXRpb246OTI=
https://www.guadalupe.pl/pl/pierwsza-pielgrzymka-jana-pawla-ii
Fotografie:
