Wyszukaj
Wystawa pt. „Małopolska Karola Wojtyły – Jana Pawła II” ma na celu przygotowanie nas na jubileusz 100-lecia urodzin Ojca Świętego Jana Pawła II. Na potrzeby wystawy nagrano 15 wywiadów, w których osoby będące świadkami życia, dzieła i świętości naszego Rodaka, dzielą się swymi wspomnieniami.
Oczekując 18 maja na stronie Instytutu publikowane będą kolejne części zarejestrowanych oraz spisanych spotkań.
Cykl rozmów otwierają wspomnienia ks. kardynała Stanisława Dziwisza, osoby wyjątkowej, która przez 40 lat była naocznym świadkiem codziennej, a przecież niecodziennej świętości biskupa Wojtyły w Krakowie i Jana Pawła II w Watykanie.
Kolejne wypowiedzi podzieliliśmy na trzy obszary. Pierwszy dotyczy dzieciństwa i młodości Karola Wojtyły spędzonych w Wadowicach oraz ukazuje jego drogę do kapłaństwa poprzez perypetie wojenne, już na tle środowiska krakowskiego. Ten cykl wspomnień otwiera Halina Kwiatkowska, którą z Karolem Wojtyłą łączyła przyjaźń trwająca 72 lata. Następnie Eugeniusz Mróz, jedyny żyjący kolega z klasy papieskiej, koncentruje się głównie na latach szkolnych, które wywarły przemożny wpływ na ukształtowanie przyszłego papieża. Potwierdzają to także słowa Tadeusza Królikiewicza, syna ówczesnego dyrektora gimnazjum wadowickiego, który z właściwą sobie dokładnością opisuje sylwetki zasłużonych profesorów, przywołuje klimat przedwojennych Wadowic i ze wzruszeniem opowiada o Wielkim Koledze. Stanisław Dziedzic poddaje wnikliwej analizie okres krakowski, aż do wyjazdu księdza Wojtyły na studia do Rzymu, tak pod kątem wykształcenia uniwersyteckiego, zanurzenia się w życie kulturalne, tworzenia teatru jak i komponowania poezji.
Obszar drugi, to okres nie tylko krakowski, bo ukazuje służbę duszpasterską księdza, biskupa, kardynała, metropolity krakowskiego na tle ważnych wydarzeń jakie rozgrywały się w naszej Ojczyźnie, ale i na łonie Kościoła katolickiego. To czasy kontrastu, kiedy szaleje komunizm, ale też kwitnie religijność, a Kościół Powszechny przeżywa zarówno kryzys jak i odrodzenie soborowe. Warto przyjrzeć się obowiązkom wikariusza w Niegowici, które przedstawia tamtejszy proboszcz, ks. Paweł Sukiennik. Niezmiernie cennym świadectwem jest tu tekst ks. infułata Jerzego Bryły, który zdaje się podążać ścieżkami młodego kapłana i przejmować po nim funkcje w duszpasterstwie akademickim, czy w środowisku artystów. Pozwala nam także z bliska popatrzeć na pracę w kurii krakowskiej. Nie sposób pominąć miejsc w Małopolsce, które chętnie i często odwiedzał najpierw ksiądz, a następnie metropolita krakowski. Urszula Własiuk prowadzi nas szlakami papieskimi. Z kolei ks. proboszcz Stanisław Mika zaprasza nas do Niepołomic, gdzie o związkach z patronem Karolem Boromeuszem opowiada Maria Jaglarz.
Część trzecia poświęcona jest głownie okresowi Wielkiego Pontyfikatu. Ks. dr Andrzej Józef Nowobilski i ks. infułat Bronisław Fidelus opisują pielgrzymki Jana Pawła II do ojczyzny oczami organizatorów, niejako „od kuchni”, odsłaniając kulisy budowania i dekorowania ołtarzy, wydzielania sektorów dla wiernych, zapewnienia bezpieczeństwa oraz pełną mobilizację katolików. Ks. infułat Stanisław Olszówka opowiada głównie o związkach z Zakopanem i o miłości do gór i do nart oraz o organizowaniu wizyty papieskiej w stolicy Tatr. Ks. Jerzy Filek ukazuje związki Ojca Świętego z Ludźmierzem oraz opisuje spuściznę duchową, jaką tam pozostawił ten czciciel Maryjny. Mieczysław Menżyński z kolei o całej logistyce wizyt papieskich opowiada z punktu widzenia ówczesnych władz, który jako Przewodniczący Rady Narodowej działał w sztabie odpowiedzialnym za przygotowanie pielgrzymki Jana Pawła II do Tarnowa w 1987 roku.
Publikacja towarzysząca wystawie realizowanej w ramach projektu pt. „5 scen kulturowych Małopolski Karola Wojtyły – Jana Pawła II” – projekt współfinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020”, Oś 6: Dziedzictwo regionalne, Poddziałanie 6.1.3 Rozwój instytucji kultury oraz udostępnianie dziedzictwa kulturowego.
