Wyszukaj
Zapraszamy do dwudziestej trzeciej propozycji materiałów dydaktycznych online.
W tym roku obchodzimy 100. rocznicę urodzin Karola Wojtyły, a rok 2020 ogłoszony został rokiem Jana Pawła II. W związku z tym zachęcamy, w tym szczególnym ale i trudnym czasie, do korzystania z zasobów online Instytutu, by przybliżyć uczniom i wszystkim zainteresowanym życie i nauczanie św. Jana Pawła II.
Dziś tematem przewodnim jest: umiłowanie przyrody.
Rozpoczynamy od krzyżówki dla najmłodszych:
Do pobrania i wydrukowania TUTAJ
Klucz do pobrania i wydrukowania TUTAJ
Mamy również krzyżówkę dla nieco starszych uczniów
Do pobrania i wydrukowania TUTAJ
Klucz do pobrania i wydrukowania TUTAJ
„Stając wobec majestatu gór, czujemy potrzebę traktowania natury z większym szacunkiem. Zarazem ta głębsza świadomość wartości wszechświata skłania nas do refleksji nad niegodziwością licznych form profanacji środowiska, której przyczyną jest często karygodna lekkomyślność. Współczesny człowiek, gdy ulega fascynacji fałszywymi mitami, traci z oczu bogactwo i potencjał życia ukryty w stworzeniu – tym przedziwnym darze Bożej opatrzności, przeznaczonym dla wszystkich ludzi.”
Zapraszamy do wirtualnego spaceru do miejsc szczególnie bliskich Janowi Pawłowi II, w których mógł obcować z pięknem przyrody – Tatry, Gorce – kliknij TUTAJ
„Święci od A do Z”
E jak … ELŻBIETA
A czy Ty znasz św. Elżbietę Portugalską?
Urodziła się w 1271 roku w Saragossie. Była córką króla Aragonii, Piotra III i Konstancji – córki monarchy Sycylii. Na chrzcie św. otrzymała imię Elżbieta po swojej ciotce Elżbiecie z Turyngii, zwanej św. Elżbietą Węgierską. W bardzo młodym wieku wyszła za mąż za króla Portugalii. Kiedy miała 12 lat odbyły się jej zaręczyny. Opuściła wówczas Hiszpanię by na stałe osiąść w Portugalii, a kilka lat później została żoną Dionizego. Początki ich małżeństwa były szczęśliwe. Dionizy kochał Elżbietę, a ponieważ był sławnym poetą (!) pisał nawet na cześć swej małżonki poematy. Urodziło im się dwoje dzieci: Alfons i Konstancja. I wszystko byłoby dobrze gdyby Dionizy nie zaczął prowadzić imprezowego życia. Tak! W tamtych czasach były to hulanki i polowania, w których całkowicie się zatracił! Zapomniał o kochającej żonie, ba! nawet uwięził ją oskarżając bezpodstawnie o niewierność. Ale Elżbieta wszystko cierpliwie mu wybaczała, bo była anielsko dobra. Nie chowała urazy, łagodziła wszelkie konflikty, które wszczynał jej porywczy mąż – zachowywała się jak prawdziwa królowa!
Wielokrotnie zapobiegła zbrojnym zatargom, które niechybnie wybuchłyby w królewskiej rodzinie pomiędzy ojcem i dziećmi. Dionizy odpłacał się jej złem, ale w końcu jej łagodność, dobroć i szlachetność zwyciężyły. Jej awanturniczy mąż na łożu śmierci nawrócił się i zmarł opatrzony świętymi sakramentami. Wolna od małżeńskich i rodzicielskich obowiązków poświęciła się całkowicie życiu duchowemu, przywdziewając franciszkański habit. Opiekowała się chorymi, starcami i opuszczonymi, oddawała modlitwie oraz uczynkom pokutnym. Ufundowała wiele klasztorów. W końcu wstąpiła do surowego klasztoru klarysek. W 1336 przyszło jej – po raz ostatni – godzić zwaśnioną rodzinę szykującą się do militarnego starcia. Wybuchła bowiem wojna pomiędzy jej synem, królem Portugalii, a wnukiem, królem Kastylii. Tę ostatnią pokojową misję zakończyła pomyślnie ale okupiła ją utratą zdrowia. Zmarła jeszcze tego samego roku, 4 lipca, w portugalskiej miejscowości Estremoz. Pochowana została w klasztorze świętej Klary w Coimbrze. Beatyfikacja św. Elżbiety miała miejsce w 1516 roku a kanonizacja w 1625. Kiedy w 1612 roku rozpoczęto proces kanonizacyjny i otwarto jej grób, ciało zastano nietknięte.
Św. Elżbieta Portugalska (Aragońska) patronka Portugalii i Saragossy nazywana jest przez wszystkich – Aniołem Pokoju.
Oprac. Dorota Boczkowska
Bibliografia:
Ewa Skarżyńska „Co się w niebie święci, czyli skąd się biorą święci”
https://www.niedziela.pl/artykul/29906/nd/Sw-Elzbieta-Portugalska
https://kosciol.wiara.pl/doc/490858.Aniol-pokoju-z-Saragossy-sw-Elzbieta-Portugalska
„Jan Paweł II – dzieje narodu”
10. Stanisław ze Szczepanowa (1030?- 1079) Święty
„Święty Stanisław bywa nazywany patronem ładu moralnego w Polsce. Może właśnie na jego postaci widać szczególnie wyraźnie, jak głęboko ów zasadniczy dla człowieka, dla humanum, ład moralny sięga w układy i warstwy bytowania narodu jako państwa, w układy i warstwy egzystencji politycznej. Patronat ładu moralnego, jaki wiążemy ze św. Stanisławem, łączy się przede wszystkim z uznaniem powszechnie obowiązującego autorytetu prawa moralnego, prawa Bożego. Prawo to zobowiązuje wszystkich, zarówno poddanych, jak i panujących. To jest siła Stanisława: jedno prawo dla wszystkich. Ono jest normą moralności, ono jest kryterium podstawowej wartości człowieka”.
Jan Paweł II, Przemówienie do Konferencji Episkopatu Polski, Częstochowa, 5 czerwca 1979
„Szczególną cześć odbiera Święty w katedrze na Wawelu, gdzie znajduje się jego grób i w kościele Świętego Michała na Skałce oraz w rodzinnym Szczepanowie. Otacza się czcią relikwie, a zwłaszcza relikwię głowy Męczennika (…) Właśnie przy tej relikwii skupiają się co roku mieszkańcy królewskiego miasta oraz pielgrzymi z całej Polski, aby w uroczystej procesji przenieść ją przez ulice Krakowa. W tej samej procesji postępowali w dawnych wiekach królowie polscy…”
Jan Paweł II, List Apostolski do Kościoła w Polsce, Rutilans Agmen, Rzym 8 maja 1979
Oprac. Barbara Munk
